Aniek (20) en haar zus Danée (17) Labrijn uit Gelderse Zevenaar beleefden afgelopen zondag in de Amsterdamse Melkweg een droom die ze al jaren samen hadden: op het podium staan tijdens een optreden van Tommy Cash, die eerder dit jaar met het nummer Espresso Macchiato namens Estland deelnam aan het Eurovisie Songfestival en daarmee de derde plaats behaalde.
Beeld: Danée Labrijn | Tekst: Jessy
Het begon vroeg die dag. “We hadden afgesproken met een groepje vrienden, dus het was sowieso al leuk om er te zijn. We kwamen rond 9:30 aan bij de Melkweg, terwijl sommige vrienden er al om 9:00 waren. Tot een uur of 15:00 viel de drukte nog mee, dus we konden rustig het event in ons opnemen,” vertelt Aniek.
Het moment waarop ze wisten dat ze het podium op mochten, kwam spontaan. “Danée hield haar zelfgemaakte bord omhoog met ‘Can we dance with you?’. Tommy Cash keek even rond en stopte vervolgens zijn muziek toen hij het bord zag. Toen wees hij naar ons en zei letterlijk: ‘You two come up’.”
Samen met twee andere onbekende deelnemers betraden de zussen het podium. “Het was heel speciaal om dit samen te doen, omdat we er zo lang naar uitgekeken hadden en het echt samen wilden mee maken.
Ondanks mijn podiumangst voelde het ineens alsof alle spanning verdween. Alles in mijn hoofd ging uit, en we gaven ons moment voor meer dan 2000 mensen.”
De emotie kwam pas goed los na het optreden. “Toen we van het podium gingen, hebben we elkaar vastgepakt en gehuild van vreugde. Het besef dat deze droom werkelijkheid werd, sloeg toen pas echt in. Het publiek was ongelooflijk: iedereen juichte, gilde en onze vrienden gingen helemaal los. Het voelde echt magisch.”
Tommy zelf reageerde ook bijzonder warm. “Voor het optreden stelde hij ons voor, vroeg onze namen en gaf ons een vriendelijke hand. Na de act zei hij: ‘Next time when I’m in Amsterdam I will stay at home and you guys can perform!’ Daarbij kreeg ik nog een schouderklopje en een shoutout. Dat moment zal ik nooit vergeten.”
Aniek geeft toe dat dit moment iets heeft veranderd. “Ik hield al van zijn muziek, maar nu leef je helemaal in het moment. Ik heb geleerd dat ik meer kan dan ik dacht en dat het soms belangrijk is om uit je comfortzone te stappen.”
Ook hun familie en vrienden reageerden enthousiast. “Heel veel vrienden vonden het geweldig, en zowel mijn moeder als vader waren supertrots. Het was overweldigend leuk,” zegt Aniek.
Na het optreden bleef de avond voor de zussen nog bijzonder in de eerste rij. “Toen ik van het podium afkwam en van de stage ging, hield ik onze zelfgemaakte vlag omhoog. Tommy keek even, lachte, en zei: ‘That is so cute.’" Daarna nam hij de vlag gewoon mee het podium op. "Tussen het optreden door heb ik het zelfs voor elkaar gekregen om mijn tekening aan hem te overhandigen. Dat hij die aanpakte, maakte het echt compleet, het voelde alsof alles waar we zo lang van droomden, uitkwam.”
Maar het meest memorabele moment van de avond voor de zussen? “Het moment dat hij even een persoonlijk momentje met ons nam en die lieve woorden zei: dat heeft me echt geraakt,” sluit Aniek af.