Sander Dekker (46), nu demissionair minister voor Rechtsbescherming, zal geen bewindspersoon meer zijn in het volgende kabinet. Dat zegt Dekker in een Instagram bericht. Na negen jaar een post te hebben vervuld in het kabinet, vindt Dekker het tijd voor iets anders.
Beeld: NL nieuws
Dekker werd in 2017 de eerste minister voor Rechtsbescherming. Die portefeuille is ondergebracht bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. In het kabinet-Rutte II was Dekker staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
Zijn politieke carrière begon ook in Den Haag, maar dan in de gemeenteraad. Hij was van 2003 tot 2006 raadslid en fractievoorzitter voor de VVD in Den Haag en in de zes jaar die daarop volgden wethouder van Onderwijs, Jeugd en Sport en van Financiën en Stadsbeheer.
Ook de rechterlijke macht, tbs en gevangenissen vielen onder de portefeuille van Dekker. Hij moest onder meer toegeven dat de overheid had gefaald in de zaak-Anne Faber. Zij werd in 2017 gedood door tbs'er Michael P. Bij zijn behandeling werd "een reeks aan fouten" gemaakt, aldus Dekker.
Hij kreeg gedurende zijn periode als minister ook te maken met de moorden op advocaat Derk Wiersum en journalist Peter R. de Vries. Wiersum was de advocaat van de kroongetuige in het Marengo-proces tegen Ridouan Taghi, De Vries was later de vertrouwenspersoon van diezelfde kroongetuige.
Mede vanwege het Marengo-proces kwam Dekker vorige maand met een plan om verdachten van zware misdrijven vaker via een videoverbinding hun rechtszaak bij te laten wonen. Dat proces vergt tot wel 700 politieagenten om elke dag in goede banen te leiden. En als zijn plan wordt uitgevoerd worden ook ontsnappingspogingen lastiger, stelde Dekker in een brief aan de Tweede Kamer. Hij wil ook dat het aantal zwaarbeveiligde justitiecomplexen wordt uitgebreid.